Wybitny specjalista z zakresu przeróbki i wzbogacania kopalin, ekonomiki górnictwa i przeróbki kopalin, restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego, kształtowania cen węgla, a także gospodarczego wykorzystania odpadów z górnictwa węglowego i gospodarki surowcami mineralnymi – wybitny absolwent i wychowanek Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej.

Aktywny działacz Stowarzyszenia POLSKI KOMITET ŚWIATOWEGO KONGRESU GÓRNICZEGO.

Mimo iż odszedł, w światowym środowisku nauk górniczych pozostawił po sobie wielki dorobek, wspaniały przykład i niezwykłe przesłanie. Uczestnicząc w  wielu Międzynarodowych kongresach w tym także w wielu Światowych Kongresach Górniczych przysporzył Polsce i naszej  Alma Mater wiele splendoru budując pozytywny ich wizerunek i siłę jaką stanowią wychowankowie Akademii Górniczo-Hutniczej .

 W AGH pracował w latach 1963-1987 gdzie w latach 1974-1976 był zastępcą dyrektora Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych Wydziału Górniczego a potem kierownikiem Zakładu Gospodarki Surowcami Energetycznymi Instytutu Surowców Energetycznych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

W roku 1987 przeniósł swoją aktywność na forum Polskiej Akademii Nauk współorganizując Instytut Gospodarki surowcami Mineralnymi i Energią, w którym przez wiele lat był wicedyrektorem i profesorem.

W swym bogatym życiu naukowym i zawodowym pełnił niezliczone funkcje i był członkiem wielu organizacji naukowych jak:

  • Polskiej Akademii Nauk
  • Polskiej Akademii Umięjętności,
  • Coal Preparation Society of America,
  • Coal Preparation Society of India.
  • Organizatorem Światowych Kongresów Przeróbki Surowców


(fot. Net-TG)

Był także członkiem kolegiów redakcyjnych wielu czasopism naukowych:

  • Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa,
  • Naczelnej Organizacji Technicznej
  • Polskiego Towarzystwa Przeróbki Kopalin,
  • Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetycznej,
  • Polskiego Komitetu Światowych Kongresów Górniczych,
  • Bractwa Gwarków Związku Górnośląskiego,
  • Lions Clubs International – LC Kraków Stare Miasto,
  • Rady Naukowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN i
  • Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego.
  • W Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG)  był Sekretarzem, potem Prezesem Zarządu Oddziału SITG w Krakowie, a na końcu Prezesem Zarządu Głównego SITG.


(fot. Net-TG)

  • W roku 1973 był współzałożycielem Studenckiego Koła SITG w AGH, które przez dziesiątki lat wspomagało proces kształcenia inżynierów górników poprzez praktyki i staże zagraniczne a także kształcenie specjalistów w Międzywydziałowym Studium Kształcenia Kadr Górniczych dla Potrzeb Handlu Zagranicznego AGH.

W latach 1997-2003 był  doradcą prezesów Państwowej Agencji Węgla Kamiennego oraz Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa – instytucji odpowiedzialnych w owym czasie za przekształcenia sektora węglowego natomiast w latach 90-tych, przez niespełna trzy lata, był też wiceprezesem katowickiego Węglozbytu.

Współpracował z przemysłem, na rzecz którego wykonał ponad 160 opracowań naukowo-badawczych. Od 1989 roku uczestniczył w pracach związanych z transformacją kopalń. Współpracował z kierownictwem zespołu przygotowującego analizę stanu oraz koncepcję zmian systemowych i organizacyjnych w górnictwie węgla kamiennego. Był współautorem pierwszych założeń celów restrukturyzacyjnych. Nie zgadzając się z niektórymi politycznymi zapisami –  głównie w częściach ekonomicznych –  nie uczestniczył w tworzeniu oficjalnych programów restrukturyzacyjnych polskiego górnictwa,. Rozwiązania jego zespołu, dotyczące stanowienia cen węgla zostały w 1990 roku wprowadzone w życie decyzją ministra finansów.

Jako ekspert zajmował się m.in. dostosowaniem krajowego górnictwa do funkcjonowania w Unii Europejskiej, problemami opłacalności eksportu węgla, organizacją handlu węglem, tworzeniem kombinatów górniczo-przetwórczych, zagadnieniami opłacalności wzbogacania węgla, opiniowaniem projektów nowych zakładów przeróbczych.

Ekspert w dziedzinie ekonomiki górnictwa i gospodarki surowcami mineralnymi, ważna postać okresu transformacji polskich kopalń węgla kamiennego do gospodarki wolnorynkowej, współautor wielu opracowań wykorzystanych w procesach restrukturyzacji górnictwa.

Pracował w wielu zespołach eksperckich rozwiązujących problemy cen węgla i oceniających szczegółowe plany restrukturyzacji kopalń. Współpracował z wieloma zagranicznymi ośrodkami naukowymi.

W środowisku naukowo-technicznym w obszarze nauk górniczych został zapamiętany jako wspaniały człowiek i wybitny ekspert.

Anna Zych – Dyrektor portalu górniczego Net-TG pisze o nim:

(…..) Największymi życiowymi autorytetami byli dla Niego Rodzice. Matka, Franciszka z Czechowskich Blaschke, wychowała go w poszanowaniu prawa, sprawiedliwości społecznej, pomocy słabszym, prawdomówności. Ojciec, Stanisław Blaschke, nauczył go pracy naukowej, rzetelności badawczej, pisania artykułów, obowiązkowości. Metody wychowawcze rodziców, pomimo, że się przeciw nim czasami buntował, pozostawiły w Nim głęboki ślad i po latach był im wdzięczny. Autorytetem naukowym był dla Niego profesor Włodzimierz Stępiński. Ukierunkował Go naukowo ukazując interesującą dziedzinę ekonomiki przeróbki mechanicznej. Dzięki temu mógł osiągnąć status eksperta i po 1989 roku włączyć się w prace dotyczące transformacji górnictwa z gospodarki centralnie sterowanej do gospodarki rynkowej.

Interesowały Go kultury starożytne (Inkowie, Majowie, Sumerowie, Egipcjanie), a także kosmologia (początki wszechświata, czarne dziury). Z obu tych dziedzin miał bogatą bibliotekę, obejmującą chyba prawie wszystkie popularne pozycje. Lubił amatorsko grać w brydża. Największą pasją są podróże do dalekich, egzotycznych krajów. Z pięćdziesięciu najciekawszych miejsc świata z listy BBC widział tylko dwadzieścia jeden, ale za to z pierwszej piętnastki zwiedził dziesięć.

Jest autorem ponad 350 publikacji (w tym 40 referatów prezentowanych zagranicą) i 160 opracowań naukowo-badawczych.

Za działalność społeczną otrzymał ponad 20 odznaczeń, w tym Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

. Jak  pisze Anna Zych
(….) Każdemu życzył spełnienia jego życiowych marzeń, (twierdził, że Jemu samemu w dużym stopniu to się udało); ponadto wszystkim związanym z górnictwem węgla kamiennego (w tym także sobie) życzył pracy i zarobków do samej emerytury – możliwych dzięki pomyślnemu dalszemu istnieniu branży – przed którą są perspektywy, jeżeli jej transformacja będzie rozsądnie prowadzona.”.

Za zaszczyt sobie przypisuję fakt, że mogłem być jego nieco młodszym kolegą i pracować z nim na wielu frontach.

Drogi profesorze Wiesławie. Dziękujemy Ci za wszystko.

Niech przytuli Cię polska ziemia jako Tego, który znał jej wartość i uczył jak wykorzystać jej bezcenne skarby.

Żegnaj i odpoczywaj w pokoju!

Piotr Czaja
Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH
i Prezes Stowarzyszenia Polski Komitet Światowego Kongresu Górniczego

Pogrzeb śp. prof. Wiesława Blaschke odbędzie się w dn. 2 marca 2021 o godz. 13.00 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie